جواب صفحه ۵۶ نگارش پنجم ⭐️ [ بهترین جواب صفحه پنجاه و شش نگارش پنجم ]

پاسخ نگارش صفحه ۵۶ نگارش پنجم ابتدایی در ادامه با راه حل کامل و دقیق قرار داده شده است.

در این مطلب آموزشی می خواهیم جواب های دقیقی که برای نگارش صفحه پنجاه شش نگارش پنجم ابتدایی توسط معلمان عزیز تهیه شده است ، منتشر کنیم.

با نوین گام مرجع آموزش ابتدایی و دبیرستان همراه باشید.

 

پاسخ سوالات نگارش صفحه 56 نگارش پنجم

حل سوالات نگارش صفحه 56 نگارش پنجم :

زندگینامه ی یکی از شخصیت های زیر را بنویسید (یا هر شخصیتی که مورد نظر شماست).

 

زندگینامه پروین اعتصامی
رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی در ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ در شهرت بریز به دنیا آمد و در ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ در تهران فوت کردند. او مشهورترین زن شاعر ایرانی است. پروین از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی تحت نظر پدرش و استادانی چو دهخدا و ملک الشعرا، بهار سرودن شعر را آغاز کرد. پدر وی یوسف اعتصامی، از شاعران و مترجمان عصر خود بود که در شکل گیری زندگی هنری پروین و کشف استعدادها، ذوق و گرایش وی به سرودن شعر نقش مهمی داشت.

پروین پیش از چاپ دومین نوبت از دیوان اشعارش، بر اثر بیماری حصبه در سی و پنج سالگی در تهران درگذشت و در حرم فاطمه معصومه، در آرامگاه خانوادگی اش، به خاک سپرده شد. تنها اثر چاپ و منتشر شده از پروین، دیوان اشعار اوست، که دارای ۶۰۶ شعر شامل اشعاری در قالب های مثنوی، قطعه و قصیده می شود. پروین بیشتر به دلیل به کار بردن سبک شعریِ مناظره در شعرهایش معروف است.

 

زندگینامه مهدی آذر یزدی
مهدی آذر یزدی در ۲۷ اسفند ۱۳۰۰ هجری شمسی در شهر یزد به دنیا آمد و در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۸۸ در سن ۸۷ سالگی در بیمارستان آتیه تهران درگذشت. او برای کودکان و نوجوانان کتاب می نوشت. تنها لذت زندگی او کتاب خواندن بود. او اولین فرد در این است که به فکر نوشتن داستان برای کودکان و نوجوانان افتاد. به همین دلیل به او لقب «پدر ادبیات کودک و نوجوان» داده اند.

وی در سال ۱۳۳۵ باتوجه به زمینه مطالعات وسیع قبلی اش شروع به نوشتن داستان‌های گوناگون برای کودکان کرد. او در این راه پنج کتاب در مجموعه قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب و پنج کتاب کوچک‌تر در مجموعه «قصه‌های تازه از کتابهای کهن» انتشار داد. تاکنون بیست و سه عنوان کتاب از او منتشر شده‌است.

از جمله آثار انتشار یافته از آذر یزدی می توان به «قصه های تازه از کتابهای کهن»، گربه ناقلا، گربه تنبل، مثنوی برای بچه‌ها، مجموعه قصه های ساده و تصحیح مثنوی برای بزرگسالان، حکایت منظومی به نام «شعر قند و عسل» و همچنین دو کتاب آموزشی به نام خودآموز عکاسی و خودآموز شطرنج» اشاره کرد.

 

زندگینامه امام خمینی

امام خمینی در روز بیستم جمادی الثانی 1320 هجری قمری مطابق با 30 شهریور 1281 هجری شمسی ( 24 سپتامبر 1902 میلادی ) در شهرستان خمین از توابع استان مرکزی ایران در خانواده ای اهل علم و هجرت و جهاد و در خاندانی از سلاله زهرای اطهر سلام الله علیها، روح الله الموسوی الخمینی چشم به جهان گشود.

او وارث سجایای آبا و اجدادی بود که نسل در نسل در کار هدایت مردم و کسب معارف الهی کوشیده اند. پدر بزرگوار امام خمینی مرحوم آیه الله سید مصطفی موسوی از معاصرین مرحوم آیه الله العظمی میرزای شیرازی (رض) می باشد, پس از آنکه سالیانی چند در نجف اشرف علوم و معارف اسلامی را فرا گرفته و به درجه اجتهاد نایل آمده بود به ایران بازگشت. در حالیکه بیش از 5 ماه ولادت امام خمینی گذشت, طاغوتیان و خوانین تحت حمایت عمال حکومت وقت ندای حق طلبی پدر را که در برابر زورگوئی هایشان به مقاومت بر خاسته بود، با گلوله پاسخ گفتند و در مسیر خمین به اراک، وی را به شهادت رساندند.

بدین ترتیب امام خمینی از اوان کودکی با رنج یتیمى آشنا و با مفهوم شهادت روبرو گردید. وی دوران کودکی و نوجوانی را تحت سرپرستی مادر مومنه اش (بانو هاجر) که خود از خاندان علم و تقوا و از نوادگان مرحوم آیه الله خوانسارى ( صاحب زبده التصانیف ) بوده است. همچنین نزد عمه مکرمه اش ( صاحبه خانم ) که بانویی شجاع و حق جو بود سپری کرد اما در سن 15 سالگی از نعمت وجود آن دو عزیز نیز محروم گردید.

خمینی در کودکی به مکتب شخصی به نام ملا ابوالقاسم رفت. سپس، ادبیات عرب، دروس ابتدایی و مقدمات را از دایی اش، میرزا محمدمهدی، و منطق را نزد شوهرخواهرش، میرزارضا نجفی، فراگرفت.

خمینی پس از تحصیلات مقدماتی خود در خمین، در ۱۹ سالگی، به سال ۱۲۹۹ خورشیدی، برای تکمیل تحصیلات خود راهی اراک شد. او در آن‌جا وارد مدرسه سپهدار شد. در آن سال‌ها اراک به دلیل حضور عبدالکریم حائری یزدی به مرکز مهمی برای یادگیری علوم دینی تبدیل شده بود. وی در آنجا منطق را از محمد گلپایگانی، اصول را از محمدعلی بروجردی و فقه را از عباس اراکی آموخت.

یکسال بعد بدنبال مهاجرت عبدالکریم حائری یزدی برای تأسیس حوزه علمیه قم، خمینی نیز راهی این شهر شد. در آنجا مطول را از محمدعلی ادیب تهرانی، مکاسب را از سید محمدتقی خوانساری، کفایه را از سید علی یثربی کاشانی آموخت.

او بعد از گذراندن دورهٔ سطح، ابتدا در درس خارج فقه و اصول سید علی یثربی کاشانی و سپس در درس خارج فقه عبدالکریم حائری یزدی شرکت کرد. وی برای فراگیری فلسفه به درس علی اکبر حکمی یزدی رفت و در همان ایام نقد فلسفه داروینیسم را نزد محمدرضا نجفی فراگرفت. به مدت چهار سال منظومه ملا هادی سبزواری را در محضر سید ابوالحسن رفیعی قزوینی آموخت و اسفار اربعه ملاصدرا را با خلیل کمره‌ای مباحثه کرد. وی نزد ابوالحسن رفیعی قزوینی علاوه بر فلسفه، ریاضیات و هیئت را نیز فراگرفت. در عرفان ابتدا از میرزا جواد ملکی تبریزی و سپس میرزا محمدعلی شاه‌آبادی بهره برد. او از سال ۱۳۰۷ به مدت شش سال در درس خصوصی عرفان شاه آبادی شرکت می‌کرد و منازل‌السائرین خواجه عبدالله انصاری و شرح مصباح الانس و مفاتیح الغیب صدرالدین قونوی را از وی آموخت و خود شرحی بر مفاتیح الغیب نگاشت.

وی در سال ۱۳۱۳ به اجتهاد رسید. پس از درگذشت حائری در سال ۱۳۱۵، با آمدن حسین طباطبایی بروجردی به قم، در درس خارج فقه و اصول او حضور پیدا کرد. البته، خود این کار را برای ترویج جایگاه ایشان می‌داند.

آیت الله خمینی طی سال‌های طولانی در حوزه علمیه قم به تدریس چندین دوره فقه، اصول، فلسفه و عرفان و اخلاق اسلامی در مدرسه فیضیه، مسجد اعظم، مسجد محمدیه، مدرسه حاج ملا صادق، مسجد سلماسی و… همت گماشت و در حوزه علمیه نجف نیز قریب سیزده سال در مسجد شیخ اعظم انصاری معارف اهل بیت و فقه را در عالی‌ترین سطوح تدریس نمود و در نجف بود که برای نخستین بار مبانی نظری ولایت فقیه را در چندین جلسه تدریس نمود.

به گفته شاگردان ایشان، درس امام خمینی از معتبرترین کانون‌های درسی حوزه محسوب می‌شد و در برخی از دوره‌ها تعداد شاگردان به  ۱۲۰۰  نفر هم رسیده بود که در میان آنان ده‌ها تن از مجتهدان مسلّم و شناخته شده حاضر بودند.

پس از رحلت آیه الله العظمی حایری یزدی تلاش امام خمینی به همراه جمعی دیگر از مجتهدین حوزه علمیه قم به نتیجه رسید و آیه الله العظمی(رض) به عنوان زعیم حوزه علمیه عازم قم گردید. در این زمان، امام خمینی به عنوان یکی از مدرسین و مجتهدین صاحب رای در فقه و اصول و فلسفه و عرفان و اخلاق شناخته می شد. حضرت امام خمینی طی سالهای طولانی در حوزه علمیه قم به تدریس چندین دوره فقه، اصول، فلسفه و عرفان و اخلاق اسلامی در فیضیه، مسجد اعظم, مسجد محمدیه، مدرسه حاج ملاصادق، مسجد سلماسی و … همت گماشت و در حوزه علمیه نجف نیز قریب ۱۴ سال در مسجد شیخ اعظم انصاری (ره) معارف اهل بیت و فقه را درعالی ترین سطوح تدریس نمود و در نجف بود که برای نخستین بار مبانی نظری حکومت اسلامی را در سلسله درسهای ولایت فقیه بازگو نمود.

سیر تالیفی امام از مسائل عقلی آغاز گردیده و در زمینه اخلاقیات، فقه و اصول ادامه یافته است. در حدود ۲۷ سالگی کتاب مصباح‌الهدایه را به رشته تحریر درآوردند که بعضی از علمای بزرگ معاصر بر آن حاشیه زده‌اند. در ۲۹ سالگی شرحی بر دعای ماه رمضان نگاشتند و بعد آن کتاب اربعین حدیث. علاوه بر آن ۲۱ عنوان کتاب دیگر نگارش کرده‌اند که برخی از آن‌ها عبارتند از: اسرارالصلوه کشف اسرار، شرح حدیث جنود عقل و جهل، آداب‌الصلوه، تحریرالوسیله، توضیح‌المسائل، حکومت اسلامی یا ولایت فقیه، مبارزه با نفس یا جهاد اکبر.

 

زندگینامه حافظ شیرازی

شمس الدین محمد حافظ ملقب به خواجه حافظ شیرازی و مشهور به لسان الغیب از مشهورترین شعرای تاریخ ایران زمین است. پدرش بهاءالدین نام داشت، بازرگان بود و اهل اصفهان و مادرش اهل کازرون بود و در دوره سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت کرده است.

با وجود شهرت والای این شاعران گران مایه در خصوص دوران زندگی حافظ بویژه زمان به دنیا آمدن او اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی در حدود سال 726 ه.ق در شهر شیراز به دنیا آمد است.

حافظ از دوران طفولیت به مکتب و مدرسه روی آورد. او برای سپری نمودن علوم و معلومات معمول زمان خویش به محضر علما و فضلای زادگاهش شتافت و از این بزرگان به ویژه قوام الدین عبدا… بهره ها گرفت.

حافظ شیرازی در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی روزگار خود تسلط یافت. او هنوز دهه بیست زندگی خود را سپری ننموده بود که به یکی از مشاهیر علم و ادب دیار خود تبدیل شد. او در این دوران علاوه بر داشتن دانش عمیق علمی و ادبی، قرآن را نیز کامل از حفظ داشت و به همین جهت تخلص حافظ بر او نهادند.

حافظ به زبان عربی یعنی نگه دارنده و به کسی گفته می‌شود که بتواند قرآن را از حفظ بخواند.

دوران جوانی حافظ مصادف با افول سلسله محلی اتابکان فارس و اکثریت شهر های مهم آن زمان به تصرف خاندان اینجو در آمده بود. خواجه حافظ که در همان دوره به شهرت والایی دست یافته بود، مورد توجه امرای اینجو قرار گرفت و بعد از راه یافتن به دربار آنان به مقامی بزرگ نزد شاه شیخ جمال الدین ابواسحاق حاکم فارس دست یافت.

دوره حکومت شاه ابواسحاق اینجو توأم با عدالت و انصاف بود و این امیر دانشمند و ادب دوست در دوره حکمرانی خود که از سال ۷۴۲ تا ۷۵۴ ه.ق بطول انجامید در عمرانی و آبادانی فارس، همچنین آسایش و امنیت مردم این ایالت به ویژه شیراز کوشید.

همچنین شغل اصلی حافظ شاعری نبوده و امرار معاش او از طریق شغلی دیگر (احتمالاً دیوانی) تأمین می شده است.

ازدواج حافظ می بایستی در سال های 744 و 745 ق در زمان پادشاهی شیخ ابواسحاق و وزارت حاجی قوام صورت گرفته باشد

زیرا او در یکی از غزلیات خود صریحاً به حاجی قوام اشاره می کند و از سرو زیبای خود در خانه. در اوایل سلطنت شاه شیخ هنگامی که حافظ 27 یا 28 ساله است با یار نمکین 14 ساله اش ازدواج می کند

درگذشت همسر و پسرش
او فقط یک بار ازدواج می کند و پس از درگذشت همسر دیگر ازدواج نمی کند

همسر حافظ می بایستی در همان سال های اول ازدواج پسری به دنیا آورده باشد که تنها فرزند حافظ است و او هم در عنفوان جوانی در راه سفر نیمه کاره به هند همراه پدر، وفات می یابد

 

چگونه درس نگارش را خوب یاد بگیریم ؟

نگارش یکی از درس هایی است که به زمان برای یادگیری نیاز دارد.

این درس با ادبیات فارسی در ارتباط است.

در مرحله اول سعی کنید درس ها را به خوبی یاد بگیرید و متوجه شوید.

درک مفاهیم درس کمک بسیار زیادی به شما در یادگیری نگارش می کند.

در مرحله بعدی باید قسمت های مختلف کتاب را به خوبی حل کنید تا با سوالات مختلف آشنا شوید.

بعد از حل سوالات باید اشکالات خود را به خوبی رفع کنید تا در این درس به تسلط خوبی برسید.

بعد از آن هم باید درس و اشکالات را به خوبی مرور کنید.

در بین درس های پایه پنجم ، درس نگارش کلاس پنجم اهمیت زیادی برای دانش آموزان دارد.